Nowa płyta HOLE!

the bad seed*

Mi nie chodzi o to, żeby zaczęła powtarzać cyrk jak na AS, ale na boga, niemal każda z tych piosenek brzmi jak jakiś cholerny testament. Z jej tekstów wyłazi frustracja, to chyba najbardziej czuję. Refleksje nad tym, że jednak nie może mieć wszystkiego, że jednak nie daje rady. Nie jest już taka hop-siup i do przodu jak za młodych lat, to normalne, przecież się starzeje, ale chyba nie każdy starzejący się człowiek musi tworzyć muzykę jakby stał nad własnym grobem... Strasznie smutno mi się robi jak słucham tej płyty.

lotta love

może dlatego to ostatnia płyta... muzyczny testament?

white oleander

Babydoll, mi się raczej wydaje, że jej muzyka zawsze miała w sobie coś dramatycznego. A, że pani Love [Michelle] się uspokoiła - piszecie, że to normalne w tym wieku, ja raczej bym nie patrzyła na wiek, tylko doświadczenie, to nie zawsze idzie ze soba w parze - to dlatego to ma bardziej monotonny wydźwięk. Ale dalej mamy courtneyowski styl. Może nie w technice, ale ja dalej czuję ją, tak jak na pierwszej płycie Hole. Courtney nie potrafi udawać, fałszować się. Nawet jeśli wali komercję. Może dlatego jest artystką, gwiazdą.
Takie coś też musi mieć miejsce.
Każda gwiazda chyba przechodzi coś takiego. Znaczy się, nie chyba, tylko na pewno.
I teraz - czemu się zabiłeś Kurcie?
Chciałeś od tego uciec, tak?
A Courtney...?
Nie, ona zrobi, to co czuje. Nie boi się.
I...
zgarnie trochę kasy przy okazji. muehahahe. Cool

No, bo czemu nie, jak ma się długi? What u think

***
Tak na prawdę to rozumiem tych wszystkich artystów.
Rozumiem WYPALENIE.

the bad seed*

Ten cały testament jest dla mnie zbyt dosłowny.

Ja nie czuję jej jak na pierwszej płycie Hole. Może jakieś echa, nic więcej.

lotta love

No tak, to nie jest to co na Pretty, to też nie jest to, co na Live, do Celebrity też nie do końca pasuje... więc na pewno ta płyta żyje swoim życiem, ma swojego ducha i niepowtarzalność. Są na pewno elementy wtórne typu akord, te echa... i to jest chyba w porządku, że nie próbowała zrobić kopii czegoś co było uwielbiane. "Nagram drugie live through this dla zajebistości". Z tego się bardzo cieszę, bo tak jak viola pisze- jest autentyczna. matko, to właśnie w niej kocham - szczerość i masę emocji, czy na pretty czy na as. te kontrasty, sprzeczności, skrajności.

Kocham podśpiewywać początek Loser Dust jak ktoś "zajebisty" działa mi na nerwy.
Kocham Samanthę kiedy mam jakieś tam siły witalne, kiedy czuję się lepiej pod wzgledem psychiki.
Skinny little bitch prawie codziennie mi się nasuwa na myśl, to wszystko wymaga sytuacji. to jest właśnie autentyczność, którą ktoś przeżył za oceanem i spisał w postaci treściwej piosenki dla innych. to już nie "julian, jestem od ciebie trochę starsza"

the bad seed*

Hmmm... Wniosek z tego, że ja chyba nie jestem taką do konca tró fanką Court Wink

Ale nie chcę siebie oszukiwać, ta płyta nie urwała mi dupy i tyle no. Wolę starsze nagrania, aczkolwiek cieszę się, że wydała ND, bo generalnie nie jest to płyta zła, jest to płyta dobra... Trzy kawałki uważam za zajebiste, reszta ujdzie.

A z tą autentycznością... Ok, zgadzam się, ale... Uch, ta płyta po prostu nie rusza mnie jak chociażby samo jedno Doll Parts.

Ło matko, czuję się gorsza od Was, bo nie wczuwam się :<

lotta love

ej przestań, przez jedną płytą masz nie być "prawdziwą fanką" Very Happy

ważne że czujesz inne rzeczy bardziej. np. ja nie do końca ogarniam pretty oti, a z tego co wiem, to ty uywielbiasz tę płytę. każdy ma inny gust, każdemu co innego pasuje. gdyby courtney do wszystkich swoich fanów trafiła nową płytą, to by chyba musiała zostać wyniesiona na ołtarze...

the bad seed*

[administrator sieje grozę]

No bo to jest tak... Courtney kocham, kocham tę pojebaną kobietę niezależnie od tego co wyprawia z sobą i co muzycznie sobą zaprezentuje, ale to co mnie zawsze przy niej trzymało to takie właśnie riotowe fuck you, a teraz jak się zamienia w Dylana... Sorry, od Dylana to ja mam Dylana. No, tak to widzę. Po prostu mi to mniej leży.

Ale wiecie, wiecie, Courtney jest spox Very Happy

lotta love

Courtney to COURTNEY i dla mnie zawsze będzie to inteligentna osoba i inteligentna muzyka mimo reakcji typu:

wtf

pieprzcie się snoby. courtney mi pomogła w pewnym procencie.

white oleander

vvitchy

Chciałabym podzielić się z wami swoją prześladującą, paranoiczną myślą, jako że - myślę sobie, że płyta byłaby bardziej spójna, gdyby Skinny Little Bitch było po Honey, trzecie, a nie po NB, drugie. Bo to jakiś taki za duży kontrast ;s
Honey jest o przetrwaniu, sile - i wtedy mogłoby nastąpić SLB, w klimacie typowo Courtneyowym ;s A wiemy wszyscy, że Courtney to siła i przetrwanie.
^^*