Marilyn Manson

the bad seed*

Z tej perspektywy nie pozostaje nic innego, tylko szczerze podziwiać pana Reznora, że przez tyle lat nie zeszmacił się, że robi swoje, nagrywa (mniej lub bardziej, ale jednak) zajebiste płyty i daje bodajże jedne z najlepszych koncertów na świecie...

miss destruction

Oj dokładnie. Rezzo jest artystą w każdym znaczeniu tego słowa i da się to odczuć.

Zaś co do Mansona to "wspominam" sobie właśnie:
http://www.youtube.com/watch?v=4QJl2ccPX5w&feature=channel_page
http://www.youtube.com/watch?v=j7yXdRule58&feature=channel_page

white oleander

Kuwa!
Jak mi niezmiernie jest smutno, że tak się stało!... Chyba jeszcze nie wszystkim to mówiłam... Babydoll, ty już wiesz... Och, zerwałam z Mańkiem! Chodziłam z nim przecież i to długo, MIAŁ BYĆ ŚLUB.
Ale w garniak nie wszedł. No cóż. A ja mówiłam "nie jedz tyle snickersów", a on tylko mówił "Nietzsche jest the best! Odwal się, bo wyrzucę Cię z domu jak Twiggyego z głównego miejsca na scenie!". To było przykre. Popłakałam się. Cały dzień leżałam w pozycji embrionalnej na naszym starym łóżku w stylu gotyckim, dopóki nie zasnęłam. Obudziłam się, gdy poczułam, że spadam z jednej strony łóżka na drugą - to Manson siedł na lewą stronę łóżka swoim ciężarem i aż moc przyciągania ziemskiego ściągnęła mnie na dół razem z nim i jego wielkim brzuchem. Wkurzyłam się. Leżeliśmy razem na sobie na zimnej marmurowej posedzce. Nie cieszyłam się jednak. Cieszyło mnie tylko to, że on nie leżał na mnie, tylko ja na nim - w innym razie zostałabym przygnieciona przez 666,666 kg. Spojrzałam mu głęboko w oczy z nienawiścią zmieszaną z żalem. Żałowałam, że stary Manson już nie powróci, ten wrażliwy Marilyn Manson. Ale jednocześnie byłam wściekła na to, że się tak zepsuł. Walka uczuć w mojej głowie zakończyła się zwycięstwem nienawiści. Plunęłam mu w twarz i gwałtownie wstałam. Ale on ani rusz. Wkurzony, że nie może wstać zaczął kląć i miotać się po podłodze jak żuk. A ja?... Zaczęłam się śmiać i płakać. Burza uczuć. Jakaś schiza normalnie. I śpiewając "A know it's the last day on earth" strzeliłam z mojej lśniącej czarnej beretty w jego jaja, aby pocierpiał i już nie masturbate it, a potem w krtań, aby nie fałszował. No i wykrwawił się.

the bad seed*

Violanta, co za smutna historia...

xD xD xD
Sorry Very Happy

white oleander

xD
tam miało być nie 'A' tylko 'aj' [ I ] xP
to po żywczykach przeterminowanych mam takie historie w głowie... zrobię taki obraz chyba, i wrzucem na taki portal artystow... digass czy jakoś tak...

sonic nurse

Właśnie się zebrałam z podłogi. Niezła jesteś.

white oleander

oh, to ty też upadłaś? heheheh, to jak ja i manieczek
x))

the bad seed*

Violanta, przez cały czas próbuję sobie to wyobrażać, ale dochodzę tylko do połowy i dalej nie mogę bo zdycham ze smiechu xD Doskonale podsumowałaś tego spoconego spaślaka (sorry, ale to już Twój BYŁY więc będę mu ubliżać do woli), respect!!! Love

white oleander

Łał, dzięki!... Chyba zrobię o tym komiks, ale będzie śmiasznochawo! i tak go rozpowszechnię, że ja Manieczek będzie coś chciał o sobie sprawdzić sieci to wyjdzie mu to pierwsze w grafice na goglu.........
uha uha
: *