Edukacja

miss destruction

To dobrze o nas świadczy Very Happy

the bad seed*

Jak tam szkółka, dziewczyny? Razz

Ja już od tygodnia połowę sesji mam za sobą (wpadła czwóreczka i czwóreczka plus Cool

), jeszcze tylko 2 egzaminy i powrót do normalności!

Pytanie do V - rzeczywiście pranie mózgu jest na dziennikarstwie, tak jak słyszałam? Wink

vvitchy

Ja wzięłam jeden przedtermin, w zeszłym tygodniu miałam 2 egzaminy, a teraz w środę - ostatni, z filozofii. Też 4. W sumie to nie mało.

Babydoll, jest w tym część racji, jeśli za przesłankę ku temu weźmie się to, jakie pranie mózgu robią ludziom dzisiejsze media, ale wydaje mi się, że dziennikarstwo nie sprowadza się tylko do tego. W każdym razie ja nie zamierzam potwierdzać reguły, jeśli zwiążę z tym swoją przyszłość, a to i tak stoi pod znakiem zapytania. Może dziennikarstwo muzyczne, może reportaże, może krytyka filmowa. Robię tylko licencjat, bo nastawiam się na inne studia. Wybór dziennikarstwa to trochę mój błąd, ale zawsze to jakieś zabezpieczenie na przyszłość + to, że są to dość prestiżowe studia i ciekawe pod względem uczestnictwa w profesjonalnych pracowniach, prasowej, telewizyjnej, radiowej. Zamierzam skończyć jeszcze wieczorową psychologię, to na pewno. Myślę też nad jakąś filologią. Może najzwyczajniej polską - w Poznaniu jest takowa w zakresie filmoznawstwa, telewizji i kultury medialnej. Marzyłam też o kulturoznawstwie, ale obecnie skłaniałabym się bardziej ku socjologii. Oczywiście nie wszystko od razu. Jak dobrze pójdzie będę z powodzeniem kształcić się do jakiejś trzydziestki. Wink

W mojej rodzinie są osoby, które mają po kilka fakultetów, rekord posiada moja chrzestna - 7. Warto inwestować w podypolomowe. W międzyczasie, wiadomo, dojdzie praca

the bad seed*

V, nie idź na socjologię! Za nic nie idź na socjologię! Socjologia to pudło, mówi mi tak dosłownie każdy, kto wybrał się na ten kierunek. Te studia w istocie okazują się być czymś zupełnie innym niż to się wszystkim wydaje. Naprawdę. Moja koleżanka z pokoju obok (w moim wieku, czyli III semestr) twierdzi, że już trzeci semestr z kolei wałkuje to samo, tylko nazwy przedmiotów są inne. Z drugiej strony jak ktoś nie chce się przemęczać i trochę się poobijać, to może to być dobre wyjście. No ale tak szczerze... To moim zdaniem trochę marnowanie czasu. Jeżeli nie podobałoby mi się, na bank zrezygnowałabym po 1 semestrze albo po roku. Ale niektózy są zdania, że jak coś się zaczyna, to trzeba i skończyć. Ja 2 lata temu dostałam się na socjologię tam gdzie chciałam (btw, na dziennikarstwo też... nie wiem co nagle sprawiło, że w jednej sekundzie z tych kierunków zrezygnowałam) i z perspektywy czasu cieszę się, że wybrałam to moje całe prawo. Ale... Chętnie postudiowałabym sobie coś bardziej oderwanego od ziemi. Do tej pory trochę uwiera mnie właśnie dziennikarstwo. Nie daje mi spokoju... Tylko chciałabym aby to były przyjemne studia. Przyjemnie jest, V? Dużo tam piszecie? Smile

vvitchy

Socjologia jest i tak gdzieś daleko w rankingu. Tak się skłoniłam ku niej, bo powiedziano mi, że przedmioty są podobne do tych co na kulturoznawstwie, a ono mnie interesuje, no i że socjologia jak już bardziej praktyczna. Ale co tam, przecież nie opłaca się ciągnąć kilku srok za ogon, tak czy inaczej, czy jak to tam leciało to przysłowie.

Co do dziennikarstwa - wiadomo, że dużo zależy od programu uczelni, ja jestem na stosunkowo "młodym" dziennikarstwie i w I semestrze zmagałam się z przedmiotami z nim nie związanymi zbyt bezpośrednio - np. ekonomia, podstawy marketingu, filozofia. Mało pisania i jeden przedmiot związany z kierunkiem - Gatunki dziennikarskie, prowadzone przez redaktora (jeden z trzech takich wypadków na całą Polskę, a sam redaktor - taki kozak, że hej). Na II semestrze ma już być lepiej. Myślę, że będziemy pisać coraz więcej. Specjalizacje - dziennikarska albo public relations - wybiera się na II roku dopiero i wtedy są te wszystkie pracownie. W międzyczasie praktyki i można się wykazać. Czasem pytam się sobie - czy ty oby na pewno chcesz być pismakiem? Przecież jeśli już - marzysz o byciu literatką, pisarką! To się ze sobą kłóci! Ratuje mnie cicha nadzieja, że można być dziennikarzem niekonwencjonalnym, nie pracującym dla mas i nie zmieniającym swojego toku myślenia dla mas. Pewnie i tak zawsze będzie mi bliżej do publicystyki, aniżeli do informacji (dwa podstawowe działy dziennikarstwa - w pierwszym z nich jest miejsce na 'ja', w drugim go nie ma). Pamiętam, że chciałam iść na filologię polską, bo jest literackim kierunkiem, ale zwyciężyło przekonanie, że nie będę mieć po nim przyszłości. Padło na dziennikarstwo jako na bardziej praktyczne - choć nadal nie opuszczają mnie mieszane uczucia co do tego wyboru. Będę ratować się drugim kierunkiem. Chyba tą wspomnianą wyżej filologią połączoną z filmoznawstwem, też w sumie kozacki kierunek, 20 osób na roku.

Co do prawa - tu jest ciekawa historia, mama zawsze mi powtarzała i nawet robi to czasem do tej pory, że widziałaby mnie na prawie, bo mam silne poczucie, jakby to powiedzieć, granicy między dobrem a złem. Na podstawie jednego z pytań na mypersonality.info odpowiadam, że cenię bardziej sprawiedliwość niż miłosierdzie. To też dowód. Myślę, że Ty też masz takie cechy. I pod tym względem pewnie sprawdzisz się na prawie. Może lubimy chaos, punk, rocka i zdarte płyty, ale też ciągnie nas coś ku porządkowi, fajne własne biuro, samochód, porządna praca. Mnie się takie coś marzy, ale żeby oczywiście była zajmująca i ciekawa. Taki morał jak z Trainspotting (obejrzałam niedawno ^^). A jakie masz motywy ku dziennikarstwu? Jesteś gotowa na otwarcie się na współczesność? Ja wciąż dopiero próbuję ; s Pociesza mnie myśl, że studia nie muszą i raczej nie mogą być zbyt humanistyczne i zamknięte na przeszłość (historia, kulturoznawstwo, archeologia, filozofia, stricte filologia polska), bo w dzisiejszych czasach takie profesje się nie sprawdzają, a zawsze pozostaje czas wolny na rozwijanie takowych zainteresowań. Zwłaszcza w starości. Chociaż dla mnie prawda ta jest raczej pocieszająca, aniżeli smutna. Trzeba przeżyć życie w "teraz".

N. A. Rubakin, badacz komunikacji człowieka z dziełem literackim, stwierdził:

Twórca = pierwiastek indywidualny x pierwiastek społeczny

Im więcej cech wspólnych ma twórca ze społeczeństwem, tym lepiej jest przez nie rozumiany i przyjmowany. Miałam o tym po drodze na dziennikarstwie. Może te dziedziny tak naprawdę mogą mieć z sobą wiele wspólnego. Najważniejsze jest lekkie pióro.

vvitchy

I chęć pisania fuckin' eseji jak w powyższym poście ; s

the bad seed*

vvitchy

Pewnie. U mnie na roku jest koleś, który jest po prawie i zaczął dziennikarstwo. Póki jest czas na edukację, trzeba korzystać. Powodzenia ( ;

the bad seed*

A pracuje w zawodzie? Cz stwierdził po prostu że teraz będzie sobie studiował dziennikarstwo a prawo to już przeszłość? Czy może aplikację robi?

vvitchy

Wiesz, jest takim dzianym kolesiem (rodzice), że studiuje bez pracy, z czystej chęci. Zresztą to dość światowy, młody chłopak (a tylko proporcjonalnie o 5 lat starszy ode mnie). Podróżuje do USA, chyba ma tam rodzinę, ostatnio był tam w święta. Chyba najzwyczajniej nie jest dla niego problemem kupno biletu, podróż samolotem... i już jesteś za oceanem. Nie rozmawiałam z nim dokładniej, ale zdaje się, że prawo interesuje go nadal, zwłaszcza europejskie.

the bad seed*

Lalka na maturze rozszerzonej??? Co to kurwa ma być? Ekhm

white oleander

a co nie pasi?

the bad seed*

No, zdaje mi się, że pozycje przerabiane normalnie w programie nie powinny być na maturze rozszerzonej, bo co to za rozszerzenie niby?

To wszystko się jebie na łeb na szyję. A myślałam, że moja matura to był niski poziom.

miss destruction

Jak dla mnie to generalnie matura jest bez sensu.
No ale społeczeństwo nam zgłupiało to i matura głupsza xD

Chociaż i tak mam wrażenie że nie zdam Wink

Ale ja jestem fatalistką więc mniejsza o mnie.

white oleander

No, ale to, że była Lalka, to chyba nie wyznacza poziomu matury,