| candygirl |
 Wysłany: Pon 18:59, 21 Maj 2012 |
|
| to ja wyżej stawiam Blue Velvet niż Mulholland Drive, zdecydowanie. acz nie powiem żeby mnie MD rozczarował. to był pierwszy film Lyncha jaki widziałam. kupiłam go razem z jakąś gazetą. ale dawno go nie widziałam. chyba zbyt pokręcony mi się wydawał jak go oglądałam po raz pierwszy.
Babydoll, a widziałaś http://www.youtube.com/watch?v=4nTCmYk3mq0&feature=related  ? |
|
| Babydoll |
| Wysłany: Pon 16:58, 21 Maj 2012 |
|
| Twin Peaks razy sto. Pierwszy sezon, szczególnie pierwszy odcinek to arcydzieło. I już.
Jeżeli zaś chodzi o filmy, to moim ulubionym jest chyba Mulholland Drive. Zaraz potem Zagubiona Autostrada, mam wielki sentyment, bo to pierwszy film Lyncha, jaki widziałam. Blue Velvet mnie za to rozczarował, ale ratuje go genialna gra aktorska Hoppera. Najbardziej jednak kocham popis Deana Stockwella, jak on w ogóle wygląda zajebiście: http://www.youtube.com/watch?v=EDZItMrmtNI To chyba jedna z najlepszych scen, jakie widziałam ever, mogłabym oglądać to bez końca. No i dzięki niej zakochałam się w głosie Roya Orbisona  |
|
| candygirl |
| Wysłany: Pon 8:48, 21 Maj 2012 |
|
| David Keith Lynch (ur. 20 stycznia 1946 w Missoula w stanie Montana) - amerykański reżyser, producent i scenarzysta filmowy. Także muzyk.
Jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych i charakterystycznych amerykańskich reżyserów filmowych. Wypracował własny styl, w którym równie istotną rolę odgrywają wszystkie elementy dzieła: postaci, światło, montaż, muzyka. W swoich filmach często odwołuje się do elementów surrealistyczych, chętnie tworzy wariacje na temat ludzkiej podświadomości, marzeń i fobii. Część filmów stara się pokazać ciemną, ukrytą stronę życia prowincjonalnych miasteczek. Światową sławę przyniósł Lynchowi zrealizowany w 1989 serial telewizyjny Miasteczko Twin Peaks, choć już wcześniej był nominowany do Oskara za film Człowiek słoń. Filmy Lyncha mają także charakter demaskatorski (Mulholland Drive, Dzikość serca, Blue Velvet) dzięki odsłanianiu kurtyny, przedstawianiu zakulisowego życia bohaterów, skrywanych przed zewnętrznym światem intryg. Fabuła jego filmów poprzez to staje się wielopłaszczyznowa, przy czym płaszczyzny te przenikają się wzajemnie. Rzeczywistość snu przenika się z rzeczywistością codzienności, przez co rozmyte wątki trudno jednoznacznie zinterpretować. Widz skazany jest na konieczność samodzielnego rozwiązywania zagadek, surrealistycznych metafor, łączenia przypadkowych zdarzeń w całość. Ostatni film Lyncha, Inland Empire, powstał częściowo w Łodzi, gdzie reżyser planuje otworzyć studio filmowe. Od 2003 realizowany jest również filmowy projekt o roboczym tytule The Green Room in Lodz (którego epizody wykorzystano w Inland Empire). David Lynch jest także członkiem Komitetu Honorowego festiwalu Camerimage.  mój ukochany reżyser.
jak widzicie zamieściłam też ankietkę z naszym ulubionym pytaniem o ulubiony film. |
|